امسال چهاردهمین سالگرد قیام 18تیر می باشد.اعتراضات دانشجویی و مردمی هیجده تیر یا وقایع کوی دانشگاه تهران به مجموعه ناآرامیها و درگیریها بین روزهای هجدهم تا بیست وسوم تیرماه ۱۳۷۸ میان دانشجویان و قشر کثیری از مردم، نیروهای انتظامی و اوباش بسیجی موسوم به لباس شخصیها و انصار حزب الله، اطلاق میشود.
مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران اعلام کردند دستکم ۷ نفر در واقعه حمله به کوی دانشگاه کشته شدهاند توسط انصار حزب الله کشته شدند. که تاکنون فقط هویت عزتالله ابراهیمنژاد و فرشته علیزاده روشن شدهاست.شورای متحصنین در بیانیه ۲۶ تیر مرگ تامی حامیفر را نیز تایید کرد و سعید زینالی نیز از هنگام دستگیری توسط ماموران ناپدید شده است؛ همچنین چشم یک دانشجوی پزشکی بر اثر اصابت گلوله تخلیه، دست و پای عدهای شکسته و تعداد زیادی دانشجو ضرب و شتم شدند.
برپایی تجمع اعتراضی دانشجویان موضوع جدیدی نبود ولی حمله به این تجمع و سرکوب دانشجویان توسط اوباش انصار حزب الله(نیروهای لباس شخی حکومت چپاولگر جمهوری اسلامی) بی سابقه بود. تجمع ۱۸ تیر در خوابگاه کوی دانشگاه در اعتراض به بسته شدن روزنامه سلام بود. این روزنامه در ۱۵ تیر ۱۳۷۸ به جرم چاپ نامه محرمانه سعید امامی به قربانعلی دری نجف آبادی وزیر اطلاعات برای تهدید مطبوعات، توقیف و توسط دادگاه ویژه روحانیت به مدت ۵ سال توقیف شد.
اوباش بسیجی موسوم به انصار حزب الله در پی تظاهرات دانشجویان در اعتراض به توقیف روزنامه سلام و تصویب قانون جدید مطبوعات، به داخل کوی دانشگاه و خوابگاههای دانشجویی حمله بردند و ضمن تخریب اموال دانشجویان آنان را مورد ضرب و شتم شدید قرار دادند و صدها نفر را بازداشت کردند. حمله و ضرب و شتم دانشجویان تا صبح ادامه داشت. در این حمله حتی خوابگاه دانشجویان خارجی نیز در امان نماند. این حمله به اعتراضات گسترده و چند روزه دانشجویان و مردم در تهران و شهرستانها انجامید.در دانشگاه تبریز نیز روز شنبه ۱۹ تیر درگیریهای گستردهای روی داده که به کشته شدن چندین نفر از معترضان توسط ماموران حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی انجامید.نیروهای انتظامی و امنیتی دست کم ۳۰۰ دانشجو را دستگیر و تحت بازجویی و شکنجه شدید قرار دادند.مجموعهٔ فعالان حقوق بشر در ایران اعلام کردند دستکم ۷ نفر در واقعه حمله به کوی دانشگاه کشته شدهاند توسط انصار حزب الله کشته شدند. که تاکنون فقط هویت عزتالله ابراهیمنژاد و فرشته علیزاده روشن شدهاست.شورای متحصنین در بیانیه ۲۶ تیر مرگ تامی حامیفر را نیز تایید کرد و سعید زینالی نیز از هنگام دستگیری توسط ماموران ناپدید شده است؛ همچنین چشم یک دانشجوی پزشکی بر اثر اصابت گلوله تخلیه، دست و پای عدهای شکسته و تعداد زیادی دانشجو ضرب و شتم شدند.
برپایی تجمع اعتراضی دانشجویان موضوع جدیدی نبود ولی حمله به این تجمع و سرکوب دانشجویان توسط اوباش انصار حزب الله(نیروهای لباس شخی حکومت چپاولگر جمهوری اسلامی) بی سابقه بود. تجمع ۱۸ تیر در خوابگاه کوی دانشگاه در اعتراض به بسته شدن روزنامه سلام بود. این روزنامه در ۱۵ تیر ۱۳۷۸ به جرم چاپ نامه محرمانه سعید امامی به قربانعلی دری نجف آبادی وزیر اطلاعات برای تهدید مطبوعات، توقیف و توسط دادگاه ویژه روحانیت به مدت ۵ سال توقیف شد.
دانشجویان نیروی انتظامی را عامل یورش به کوی دانشگاه دانسته و خواستار عزل فرمانده آن بودند.همچنین توقیف روزنامه سلام نیز توسط دادگاه ویژه روحانیت که زیر نظر رهبر جنایتکار جمهوری اسلامی قرار دارد انجام شده بود. اما سید علی خامنهای رهبر دیکتاتور حکومت دیکتاتوری حاکم بر ایران در حالیکه این رویداد را محکوم کرده بود حاضر به برکناری سردار لطفیان و همچنین نظری فرمانده پلیس تهران نشد.همین امر باعث شد تا در روزهای بعد تظاهرات دانشجویان و مردم به سمت دفتر سید علی خامنهای دیکتاتور و مجموعهای که وی در مرکز تهران در آن مستقر است (موسوم به مجموعه مطهری) حرکت کنند.
سالگردهای این رویداد همه ساله شاهد برگزاری تظاهرات های گسترده مردمی دانشجویی در تهران و سایر شهرهای ایران بودهاست.عدم محاکمه عوامل این رویداد در کنار تداوم زندان برخی از دانشجویان دستگیر شده بر شدت اعتراضات می افزود. شدیدترین اعتراضات در سال ۱۳۸۲ روی داد که تهران برای ۲۰ روز شاهد اعتراضات مردمی دانشجویی علیه جمهوری اسلامی بود.برای جلوگیری از برگزاری هر گونه مراسم در سالگرد این رویداد در سال ۱۳۸۷، کوی دانشگاه تهران از میانه تیرماه تعطیل شد.
دهمین سالگرد حمله به کوی دانشگاه در سال ۱۳۸۸ که مصادف با اعتراضات گسترده مردمی پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم بود با وجود تهدید به برخورد با معترضان برگزار گردید. کوی دانشگاه تهران و همچنین خوابگاههای دانشجویی در اصفهان و شیراز نیز دو هفته پیش از این مورد حمله وحشیانه مزدوران لباس شخصی و اوباش بسیجی قرار گرفت. حملهای که به گفته یکی از نمایندگان مجلس از یورش سال ۱۳۷۸ هم ابعاد وسیع تری داشتهاست.همچنین شب ۱۸ تیر ۱۳۸۸ نیروهای لباس شخصی به خوابگاههای دانشگاه امیر کبیر در تهران نیز یورش برده و ضمن ضرب و شتم و آسیب رساندن شدید به دانشجویان تعدادی را بازداشت کردند.
رسانه های پارسی زبان ماهواره ای سیاسی در اطلاع رسانی راجع به اخبار اعتراضات دانشجویی به مناسبت 18تیر و وسیع تر شدن این اعتراضات در شهرها و دانشگاه های مختلف ایران و همچنین مطلع شدن رسانه های خبری بین المللی از وقایع داخل ایران نقش بسزایی داشتند.
به جرات می توان گفت یکی از مهم ترین علتی که مردم در شهرهای مختلف دست به تجمع برای حمایت از دانشجویان و اعتراض به حکومت دیکتاتور جمهوری اسلامی زدند اطلاع رسانی رسانه های پارسی زبان ماهواره ای سیاسی بود.رسانه های پارسی زبان ماهواره ای سیاسی از مردم در شهرهای مختلف ایران درخواست کردند برای حمایت از دانشجویان به خیابان ها بیایند و دانشجویان را تنها نگذارند.
پس از درخواست رسانه های پارسی زبان ماهواره ای سیاسی قشر کثیری از ایرانیان داخل کشور در شهرهای مختلف ایران به خیابان ها آمدند و دست به تجمع در حمایت از دانشجویان و در اعتراض به حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی زدند.همچنین یکی از مهمترین دلیل های مطلع شدن رسانه های خبری بین المللی نظیر"BBC World،CNN،FOX News" از وقایع داخل ایران بخصوص "خبر سرکوب دانشجویان توسط عوامل جمهوری اسلامی و خبر اعتراضات گسترده مردمی در خیابان ها برای حمایت از دانشجویان" رسانه های پارسی زبان ماهواره ای سیاسی بودند.
رسانه های پارسی زبان ماهواره ای سیاسی هر ساله با نزدیک شدن به 18تیر به دلیل داشتن برنامه ویژه به مناسبت سالگرد 18 تیر با پارازیت های ارسالی از سوی جمهوری اسلامی روبرو بوده اند."تلویزیون آزادی،NITV،تلویزیون پارس،تلویزیون کانال یک،رادیو صدای ایران" از جمله رسانه هایی بودند که در امر اطلاع رسانی و شکل گرفتن تجمعات مردمی نقش بسزایی داشتند.
در همین حال هر ساله ایرانیان خارج از کشور به مناسبت 18تیر و برای گرامیداشت این قیام دانشجویی مردمی با پرچم ملی ایران (پرچم 3 رنگ شیروخورشید ایران) و پلاکاردهای مختلف در مقابل سفارت های جمهوری اسلامی در سراسر جهان دست به اعتراض می زنند.شاهزاده رضا پهلوی نیز هر ساله به مناسبت گرامیداشت جنبش دانشجویی 18تیر پیاممی دهند و از 18تیر1378 یادی می کنند.
همچنین لازم به یادآوریست روز 18 تیر 1359 بسیاری از قهرمانان ارتش شاهنشاهی ایران برای رهایی ایران به پا خاستند ولی به دلیل لو رفتن طرحشان،توسط حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی دستگیر و به اعدام و تیرباران محکوم شدند.اعدامهای قهرمانان ارتش شاهنشاهی که در روز 18تیر سال 1359 قصد داشتند قیامی وسیع با نام "قیام پایگاه شاهرخی" را انجام دهند از روز یکشنبه 29 تیرماه 1359 یعنی 11 روز پس از کشف این قیام با حکم محمد ری شهری حاکم شرع دادگاههای انقلاب اسلامی ارتش آغاز شد و در همین روز سرتیپ خلبان آیت محققی، سرگردِ خلبان فرخزاد جهانگیری، سروانِ خلبان محمد ملک و سروان بیژن ایران نژاد افسر فنی نیروی هوائی اعدام شدند.این کشتار وحشیانه تا روز دوشنبه 31 شهریور ماه 1359 که زمان حمله ارتش عراق به ایران بود، همچنان ادامه داشت.در طول 65 روز، حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی 118 نفر از خلبانان، چتربازان، و افسران نیروهای ویژه ارتش شاهنشاهی ایران را به جرم شرکت در قیام پایگاه شاهرخی تیرباران کرد.حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی جوان 18 ساله، شهریار نور را به جای پدرش، سرهنگ امیرهوشنگ نور که در این قیام شرکت داشت و برای نجات جانش از کشور خارج شده بود تیرباران کرد که تا آن زمان چنین جنایتی در تاریخ ملت ها سابقه نداشت.لیست اسامی قهرمانان ارتش شاهنشاهی ایران که توسط حکومت جنایتکار حاکم بر ایران به دلیل شرکت در قیام پایگاه شاهرخی اعدام و تیرباران شدنداز اینجا قابل دیدن می باشد.
برای دیدن گزارشات تصویری به مناسبت سالگرد18 تیر می توانید از لینک های زیر دیدن کنید:
ملیستلایتنیوزرا از نظرات خود بی بهره نگذارید