استعفای محمد سرافراز از ریاست صدا و سیما آن هم فقط یک سال و نیم پس از انتصابش، از معدود استعفاهای منصوبان رهبر دیکتاتور جمهوری اسلامی است که با حاشیههای فراوانی همراه بوده است. اما این تنها استعفا در تاریخ جمهوری اسلامی نبوده که خبرساز شده است. مسئولان جمهوری اسلامی معمولا نه در پی پذیرش خطای خود یا زیرمجموعهشان، بلکه به نشانه اعتراض یا به دلیل ناسازگاری با دیگر مسئولان استعفا کردهاند. بنابراین هر کدام از این استعفاها با آشکار کردن تعارضهای داخل حکومت، فصل مهمی در تاریخ ۳۷ ساله جمهوری اسلامی بوده است.هجده ماه پیش زمانی که محمد سرافراز، از مدیران با سابقه سازمان صدا و سیما، ریاست رادیو و تلویزیون ایران را از عزتالله ضرغامی تحویل گرفت، به نظر میرسید که این سازمان در دورهای دستکم پنج ساله - و شاید ده ساله- زیر نظر کسی مدیریت میشود که بیش از هر کس دیگری از موانع و پیچ و خمهای این دستگاه عریض و طویل مطلع است و شاید بتواند آن را به آرامش برساند. اما از ماهها پیش شایعه استعفا یا برکناری محمد سرافراز شنیده میشد و به نظر میرسید که بحران مدیریت در سازمان صدا و سیما به اوج خود رسیده است. روابط عمومی سازمان صدا و سیما استعفای سرافراز را "کذب محض"خوانده و گفته بود که از شایعهساران شکایت میکند، اما با صدور حکم انتصاب رئیس جدید سازمان صدا و سیما از سوی رهبر حمهوری اسلامی معلوم شد که این شایعات چندان هم دور از حقیقت نبوده اند.
"توجه: این مطلب فاقد بخش نظرات می باشد لطفا برای ابراز نظر به مطلب قبلی مراجعه نمایید"
با سپاس از وبسایت بخش پارسی بی بی سی
"توجه: این مطلب فاقد بخش نظرات می باشد لطفا برای ابراز نظر به مطلب قبلی مراجعه نمایید"